Miasto miało rynek z wylotowymi ulicami, drewniany ratusz, który istniał jeszcze w końcu XVIII wieku. Budowę nowego, murowanego ratusza ukończono dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Jednopiętrowy ratusz oddano do użytku około 1860 r. Obecny kształt siedzibie władz miejskich nadali Niemcy w czasie okupacji w latach 1939-1945.

Źródło: „Swarzędz 1638-1988” Władysław Białek

Swarzędz był miastem wytyczonym, o pełnym układzie , a więc z rynkiem  i wylotowymi ulicami. Przyległe do rynku budynki znajdowały się przy ulicy obwodowej. Z uwagi na równoległy układ tak zwanego rynku starego i rynku nowego powstała hipoteza, że pierwotnie oba rynki stanowiły jeden obszerny rynek miejski. W założeniu, więc miasto było budowane z rozmachem. Jednak widoczne dziś rozdzielnie blokiem kamienic obydwu rynków musiało powstać dość wcześnie, gdyż obecny Plac Niezłomnych nazywano już na początku XVIII wieku Starym Rynkiem, a plac z ratuszem Nowym Rynkiem.

Początkowo ratusz był drewniany, co wynikało nawet z aktu lokacyjnego, lecz 1695r. miasto zawarło kontrakt na budowę murowanego ratusza. Drewniany istniał jeszcze w końcu XVIII w. i wtedy go rozebrano. Podjęto w tym czasie budowę nowego ratusza, ale ukończono go dopiero w XIX w. Przy ratuszu istniały kramy i ławy, a miasto z nich uzyskiwało odpowiednie odpłaty.

Źródło: „Dzieje Swarzędza. Monografia” Stanisław Nawrocki

Rewitalizacja Starówki w Swarzędzu

– zadanie wieloletnie, realizowane w latach 2012-2015, znajduje się w WPF. Na kontynuację zadania zaplanowano 50.000 zł. W roku 2015 środki przeznaczone są na modernizację kamienicy przy ul. Rynek 38. Planowane jest odtworzenie elewacji oraz, w miarę możliwości finansowych, dachu budynku.