Pan Scheibe, szklarz ze Swarzędza. Od lat 20-tych XX w. do 1939 roku rodzina Scheibów (ich imiona nie są znane) mieszkała w Swarzędzu razem z rodziną Zofii Dukat, która przekazała tę fotografię. Scheibowie opisywani są, jako skromni, pracowici ludzie. Mieli dwóch synów, którzy trudnili się rzemiosłem. Rodzina Scheibów została wywieziona przez Niemców w styczniu 1940 roku. Nie wiadomo, dokąd ich zabrano ani jak potoczyły się ich dalsze losy. To zdjęcie zostało wykonane prawdopodobnie w latach dwudziestych.

Streszczenie listu: „Swarzędz, dnia 28 lutego 2008 r. W moim rodzinnym mieście, jakim jest Swarzędz, przed II wojną światową zamieszkiwały trzy narodowości, a mianowicie: Żydzi, Polacy i Niemcy. Tak się składało, że moi rodzice od lat 20-tych ubiegłego wieku do 1939 r. zamieszkiwali wspólnie z rodziną pochodzenia żydowskiego o nazwisku Scheibe. Mieli oni dwóch synów. Byli bardzo skromnymi, pracowitymi ludźmi. Z moimi rodzicami utrzymywali bardzo życzliwe stosunki. Pan Scheibe był szklarzem, a jego synowie trudnili się rzemiosłem. Niestety, wrzesień 1939 r. przyniósł dla Polaków i Żydów czas ogromnej traumy. W styczniu 1940 r. Niemcy aresztowali mego ojca i został odesłany do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. W tym czasie rodzinę państwa Scheibe również wywieziono. Nigdy nie dowiedzieliśmy się, dokąd ich zabrano. Ale znając historię można się domyślić, jaki los mógł ich spotkać. Od tamtego czasu nie mieliśmy żadnej wiadomości, dokąd zostali przewiezieni. Po wojnie szczęśliwie wróciła rodzina mojej mamy z wygnania i ojciec wrócił z obozu. Niestety nie doczekali powrotu państwa Scheibe. W rozmowach-wspomnieniach, rodzice moi bardzo często wspominali ich jako bardzo dobrych, skromnych i pracowitych ludzi. W rodzinnym albumie do tej pory przechowywałam zdjęcia pani Scheibe z synami. Przepraszam, że są trochę zniszczone, były robione w latach 20-tych, może trochę wcześniej, ale cytując Ryszarda Kapuścińskiego, zdjęcia te stanowią ślad o życiu i istnieniu tych ludzi. Zofia Dukat”

Źródło: www.zydzipolscy.pl