Godziny otwarcia

Muzeum wraz z oddziałami zamknięte jest dla zwiedzających w następujące dni: 01.01.,Wielka Sobota, Niedziela Wielkanocna, 01.11., 11.11., 24-26.12., 31.12. oraz wszystkie poniedziałki z wyjątkiem Poniedziałku Wielkanocnego

Muzeum czynne oprócz poniedziałków:

w sezonie zimowym (01.11 – 31.03):
wt. – pt.: 9.00 – 15.00
sob. – niedz.: 11.00 – 15.00

w sezonie letnim (01.04 – 31.10):
wt. – sob.: 9.00 – 17.00
niedz.: 10.00 – 17.00

Amatorzy miodu nie mogą ominąć skansenu pszczelarskiego. Znajduje się tu ponad 250 uli zebranych z całego kraju, w większości zamieszkanych. Są tu takie osobliwości jak ule ze słomy koszykowej i figularne, np. postać pana Zagłoby, księdza, szlachcica, Żyda z sakwą,a także w kształcie wiatraka, poznańskiego ratusza czy figury św. Ambrożego ( patrona pszczelarzy ). Wśród uli kłodowych jest dębowa barć z XV w., zachowana w doskonałym stanie dzięki przesyceniu kitem pszczelim. W specjalnym ulu prezentacyjnym można obserwować intymne życie pszczół.

Źródło: "Polska. Nawigator turystyczny" 2008

W 1963r. rozpoczęto w Swarzędzu tworzyć unikalną w kraju ekspozycję zbiorów muzealnych dawnych technik bartniczych i pszczelarskich. Z inicjatywy kierownika Zakładu Badania Chorób Owadów Użytkowych Instytutu Weterynarii prof. dr. hab. Ryszarda Kosteckiego w parku tej placówki naukowej powstał skansen pszczelarski. Zorganizowanie jego spotkało się z pełnym poparciem Polskiego Związku Pszczelarskiego, w tym szczególnie Okręgowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej w Poznaniu i licznej rzeszy pszczelarzy z całej Polski, czego dowodem było ofiarowanie przez nich dłużej ilości uli do zbiorów muzealnych. W ten sposób w swarzędzkim skansenie znalazły się ule legitymujące się kilkusetletnim rodowodem. Kolekcja muzealna dawnego pszczelarstwa polskiego z różnych epok historycznych umożliwia pełne odtworzenie dawnych metod gospodarki pasiecznej.

Zgromadzone ule o wartości historycznej nie są puste lecz zagospodarowane rodzinami pszczelimi. Taki charakter muzeum przedstawia dużą wartość naukową , bowiem umożliwia badania postępu w doskonaleniu uli i gospodarki pasiecznej oraz pozwala na poznanie czynników warunkujących racjonalne hodowanie pszczół.

Dzięki rzetelnej współpracy pszczelarzy z Zakładem Badania Chorób Owadów Użytkowych organizującym skansen  uratowano od zniszczenia i zebrano bogatą kolekcję uli, która obrazowała wszystkie najważniejsze etapy rozwoju pszczelarstwa. Najstarszym eksponatem zgromadzonym w skansenie swarzędzkim są ule kłodowe, zebrane eksponaty liczą od 100 do 600 lat. Najcenniejszym eksponatem jest kłoda czterobarwna wyłowiona z rzeki Bug w 1927r., licząca około 600 lat. Dzięki przesyceniu kitem pszczelim zachowała się w doskonałym stanie. W skansenie znajduje się ponad 50 eksponatów uli kłodowych.

Bogatą kolekcję wśród zbioru skansenu stanowią ule figuralne. Są to fantazyjnie rzeźbione, barwne, naturalnej wielkości postaci ze świata ludzi, zwierząt i baśni. Skansen posiada 32 różnego rodzaju ule figuralne. Ule te zaliczane są do światowej klasy zabytków „0” pochodzą z opactwa tynieckiego, a wykonane zostały przez zakonników na początku XVIII wieku. Wśród innych uli figuralnych znajduje się szlachcic w barwnym kontuszu, góral z ogromną fają, górnik, ksiądz, pop z kogutem, tęga Kujawianka w barwnym pasiaku z bukietem kwiatów i koszem, chłop w błękitnej sukmanie, diabeł na beczce, pasterz, krakowiak oraz niedźwiedzie z ulem słomianym, z barcią na grzbiecie i z beczką. Wszystkie ule figuralne wyrzeźbione zostały w naturalnej wielkości, kolorowe i doskonale zachowane.

Źródło: „Swarzędz 1638-1988” Władysław Białek

 ZOBACZ PANORAMĘ

WIĘCEJ NA TEMAT SKANSENU -->  ZESZYTY SWARZĘDZKIE 2011 oraz na www.muzeum-szreniawa.pl